Zo stuitte ik op een zonnige namiddag ineens op het nummer ‘Heal the world’ van Michael Jackson. Het kwam zo maar bij mij naar boven toen ik aan het mijmeren was over wat een 21-daags online meditatieprogramma mij had gebracht. De afsluitende meditatie ging over eenheid en verbondenheid met de wereld om je heen.

Het thema ‘Heal the world’ spreekt mij de laatste tijd erg aan met alle berichten over warmte records en de toestand van het milieu. Je zou kunnen zeggen dat de aarde ziekteverschijnselen vertoont en best wat helende aandacht zou kunnen gebruiken.

De suggestie van de mediatiecursus was dat als je je bewustzijn ontwikkelt door meditatie je al een belangrijke bijdrage levert aan de wereld. Nou vraag ik mij dat al tijden af. Je kunt wel lekker op je meditatiekussen aan jezelf werken, maar als je er vervolgens niets mee doet schiet het niet op met het milieu en de wereldvrede. Zo kan ik mij bijvoorbeeld ergeren aan al die prachtige retraites waar je eerst een heel eind voor moet vliegen. Ik heb mij daar zelf overigens ook schuldig aan gemaakt en ben nog steeds aan het compenseren. Veel fietsen en wandelen als woon-werk verkeer, met vakantie in Nederland en biologische spullen kopen. Het is gewoon dubbel.

Dubbelheid en nuance

Dezelfde dubbelheid heb ik met het luisteren naar dit prachtige liedje. Kun je met goed fatsoen nog wel naar Michael Jackson luisteren? Je zou kunnen zeggen dat het een getraumatiseerde jongen was die met zijn muziek pogingen deed om zichzelf te helen. Is ‘Heal the world’ dan niet zo heel veel anders dan ‘Heal yourself’? Die kennen we nog in de bekende Nederlandse zegswijze ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’. En wat dan te denken van andere nummers als ‘They don’t really care about us (about me, about the world?)’, ‘We are the world’, ‘Earth song’, ‘Man in the mirror’ en ‘You are not alone’. In de ’Earth song’ zingt hij bijvoorbeeld: ”Did you ever stop to notice, all the blood we have shed before. Did you ever stop to notice, this crying earth, this weeping shores” gevolgd door een bijna wanhopige uithaal van verdriet.  

A place in your heart

Terug naar ‘Heal the world’. Het begint ingetogen gezongen met een constatering die vanuit zijn eigen ervaring lijkt te komen; “There’s a place in your heart, and I know that it is love…. In this place you feel there’s no hurt and sorrow.” En het eindigt in een soort van gospel met een oproep: “There are ways to get there, if you care enough for the living, make a little space, make a better place.” Laat ‘Make a little space/maak een beetje ruimte’ nu voor mij één van de kenmerken van vriendelijkheid zijn, gewoon een beetje ruimte maken voor jezelf en anderen, zowel fysiek als emotioneel/mentaal.    

Toch blijft het dubbel. Gelukkig gaat het in de zen over het omarmen van de dubbelheid van het leven en de daarmee gepaard gaande genuanceerde blik. ‘Heal the world’ en de tranen liepen over mijn wangen.